Proporcja VAT – dobry sposób, by wyciągnąć VAT z niczego

Wprowadzone od stycznia 2016 r. nowe ograniczenia w odliczaniu VAT naliczonego, mają podstawowy cel ekonomiczny. Jest nim opodatkowanie VAT, wolnych do tej pory, kwot uzyskiwanych przez jednostki sektora finansów publicznych oraz organizacje typu NGO. W efekcie skomplikowanych, niezrozumiałych dla przeciętnego obserwatora rozliczeń, 23% stawka VAT de facto może obciążać abonament RTV, z którego finansują się media publiczne; dotacje, w tym unijne i pochodzące z zagranicy, na kulturę, naukę, ochronę środowiska; a w jednostkach samorządu nawet podatki i opłaty urzędowe pobierane przez samorząd terytorialny, takie jak podatek od nieruchomości, rolny, budżetowy udział w CIT i PIT czy opłatę skarbową od pełnomocnictw.

 

 

Samochody osobowe – odliczanie VAT przy prewspółczynniku

„W przypadku gdy podatnik ponosi wydatki związane z pojazdami samochodowymi, które dotyczą zarówno jego działalności gospodarczej, jak i celów innych niż działalność gospodarcza (innych niż cele prywatne):

·         kwota wynikająca z faktury, dokumentu celnego, deklaracji importowej oraz decyzji wydawanych przez naczelnika urzędu celnego, lub

·         kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, objętych procedurą uproszczoną, wynikającego z dokumentu celnego, importu usług oraz dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca,

powinna zostać proporcjonalnie pomniejszona zgodnie z proporcją wyliczoną według przyjętego przez podatnika sposobu określenia proporcji.

 

Pracodawca odstresuje bez podatku

Fiskalne interpretacje urzędowe „ORD-IN” stały się rutynowym narzędziem praktyki działania norm podatkowych. W ministerialnych archiwach mamy dostęp do kilkuset tysięcy oficjalnych tłumaczeń skarbówki – „co ustawodawca miał na myśli” odnośnie konkretnych zdarzeń lub zamierzeń. Można powiedzieć, że resort finansów, na wnioski składane przez podatników, stworzył równoległy do ustaw system prawodawstwa. Od niedawna wtóruje mu ZUS. Wiedza o treści tego „prawa powielaczowego”, o dominujących w nim trendach, zachodzących zmianach, stała się o wiele istotniejsza od znajomości treści ustaw i umiejętności odczytywania przepisów w drodze wykładni norm. To zjawisko przeczy regułom państwa prawnego opartego na prawie stanowionym i zasadom zdrowego rozsądku.

Ale ileż ciekawych spostrzeżeń o działalności przedsiębiorstw można poczynić czytając ministerialne interpretacje?

 

W którym momencie premia uznaniowa jest zaliczana do kosztów CIT?

„W celach wykonywania usług na podstawie zawartych umów, Spółka zatrudnia pracowników na umowę o pracę.” Tak zaczyna się zajmująca opowieść, z interpretacji urzędowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 grudnia 2015 r. nr IPPB6/4510-348/15-2/AK, której przedmiotem jest rozpoznanie kosztu uzyskania przychodu z tytułu premii wypłacanych pracownikom w momencie kiedy stają się należne.

 

Podatek od instytucji finansowych – wydany na rzeź interpretatorów?

Ostatnio mamy do czynienia z całą serią szybkich i jak rozumiem – sprawnych inicjatyw ustawodawczych „przeprowadzanych przez Sejm” mocą rządzącej większości. Są wśród nich projekty ustaw podatkowych. Jeden z pierwszych – najważniejszych dla budżetu, to poselski projekt ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych. Czyli o podatku majątkowym od banków i firm ubezpieczeniowych.

 

Jednorazowy dodatek dla emerytów już w Sejmie

Grupa posłów PiS wniosła projekt jednorazowej zapomogi, jaką w 2016 r. mają otrzymać emeryci i renciści otrzymujący świadczenia do wysokości 2 tys. zł. miesięcznie. Zapomoga, zwana „dodatkiem” będzie wypłacana z urzędu, w 2016 r., w marcowym terminie wypłaty świadczeń.

Dodatek przysługuje w wysokości:

1)     400,00 zł – jeżeli świadczenie lub suma świadczeń przysługujących osobie uprawnionej nie przekracza kwoty 900,00 zł;

2)   300,00 zł – jeżeli świadczenie lub suma świadczeń przysługujących osobie uprawnionej wynosi powyżej 900,00 zł, nie więcej jednak niż 1100,00 zł;

3)   200,00 zł – jeżeli świadczenie lub suma świadczeń przysługujących osobie uprawnionej wynosi powyżej 1100,00 zł, nie więcej jednak niż 1500,00 zł;

4)   50,00 zł – jeżeli świadczenie lub suma świadczeń przysługujących osobie uprawnionej wynosi powyżej 1500,00 zł, nie więcej jednak niż 2000,00 zł.

Dodatek będzie zwolniony z PIT.

 

Fiskus nie lubi, gdy przedsiębiorca się kształci?

Rozwój małych i średnich przedsiębiorców jest najpopularniejszą mantrą ustroju neoliberalnego. Nie tylko ustroju. Tę kalkę myślową powiela zdecydowana większość społeczeństw postindustrialnych. W każdej kampanii politycznej niemal każda partia, nawet lewicowa, głosi program wspierania drobnej przedsiębiorczości. W niej widzi motor gospodarki i lekarstwo na wiele bolączek, od „tworzenia” miejsc pracy począwszy, na rozwoju kapitału społecznego skończywszy. Gdy przyjdzie jednak do szczegółów dnia codziennego, złudzenia pryskają jak bańka mydlana. Mały i średni przedsiębiorca okazuje się przede wszystkim źródłem łatwych dochodów budżetu państwa.

Tę smutną myśl potwierdzają poczynania fiskusa w sferze propagowania opodatkowania osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą bardziej samych tylko przychodów niż dochodów.

Oto i przypadek, z praktyki. W interpretacji urzędowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 listopada 2015 r. nr IPPB1/4511-1114/15-2/AM Organ orzekł, że przedsiębiorca z branży usług informatycznych nie może zaliczyć sobie do kosztów firmy wydatków na swoje osobiste studia na kierunku Zarządzanie.

 

Prewspółczynnik VAT – nie tak bardzo powszechny problem

Jeśli wykonywane przez podatnika czynności mieszczą się w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”, nie ma obowiązku wyliczania prewspółczynnika VAT naliczonego, na podstawie nowego, obowiązującego od 1 stycznia 2016 r., art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

 

Zamknięcie sprawy zakładów budżetowych gminy i VAT

Ministerstwo Finansów informuje:

„Komunikat dotyczący uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2015 r., sygn. I FPS 4/15

Aktualizacja:  2015.10.29 15:50

26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów, po rozpoznaniu zagadnienia prawnego w przedmiocie  prawa do odliczenia podatku naliczonego przez gminę z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego i są przez niego wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług podjął następującą uchwałę: „ W świetle art. 15 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.) gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego, który realizuje powierzone mu zadania własne tej gminy, jeżeli te inwestycje są wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.”.

W ustnym uzasadnieniu NSA wskazał, że gminne zakłady budżetowe nie mogą być uznane za odrębnego od gminy podatnika VAT gdyż nie spełniają one warunku samodzielności.

W związku z podjętą uchwałą gminne zakłady budżetowe objęte zostaną planowanym obowiązkowym „scentralizowaniem” rozliczeń w podatku VAT w samorządach (więcej informacji o „scentralizowaniu” rozliczeń zawiera komunikat 29 września 2015 r. w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów) – plik PDF 164 KB.”

 

Sposób ustanawiania kwoty wolnej PIT – niezgodny z Konstytucją

28 października 2015 r. wyrokiem w sprawie, sygn. K 21/14 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie, w jakim nie przewiduje mechanizmu korygowania kwoty zmniejszającej podatek, gwarantującego co najmniej minimum egzystencji, jest niezgodny z art. 2 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Wymieniony przepis ustawy o PIT, w zakresie wskazanym w tym wyroku, traci moc obowiązującą z dniem 30 listopada 2016 r. Podjęto więc uchylenie przepisu w oparciu o przesłankę negatywną. Za rok przepis będzie nieważny tylko w zakresie w jakim nie zawiera określonych zapisów. Zaiste taki sposób rozstrzygnięcia już sam w sobie jest trudny do zrozumienia.